Wat nieuw recent werk:
Packshots van medische hardware en software voor Fysicon in Oss
Nieuw kantoorgebouw Friesland Campina in Veghel
3-Daagse fotoreportage over het plaatsen van prefab woningen in Oostrum, Limburg 
Momenteel is het heel druk met de projecten die nog afgerond moeten worden, dus ik houd het voor nu bij de foto’s, als ik volgende maand in Canada ben zal ik wat meer tijd hebben om te schrijven 🙂
Een korte update, met wat shoots die ik de laatste tijd uitgevoerd heb.
Sommige opdrachten zal ik de komende tijd in wat meer detail omschrijven, maar nu dus alvast een preview want momenteel is het echt te druk om uitgebreid te bloggen!
Stay tuned for more! Of kijk binnenkort gewoon weer eens op dit blog, net zo handig 😉
Handschoenen, modulaire woonunits, sneeuw en bouwvakkers. Zo zag mijn werkdag er gisteren uit.
In opdracht van Barli BV legde ik vast hoe (verassend snel) volwaardige woningen tegenwoordig opgebouwd kunnen worden. Door de woning op te delen in prefab units en ze vervolgens op locatie in elkaar te zetten kan een team van ongeveer 10 man in 1 dag twee huizen neerzetten. De 2-onder-1-kap wordt nog wel afgewerkt van binnen en van buiten, maar de leidingen, isolatie en binnenwanden zijn allemaal klaar en de woning wordt binnen 3 weken bewoonbaar afgewerkt.
De bedoeling van de fotoreportage was om het proces van begin (de voordeur-unit) tot einde (het laatste dakpaneel) te visualiseren.
Een vrij recht-toe-recht-aan opdracht dus, maar dat is nog geen reden om saaie, puur informatieve foto’s te leveren.
Hoewel ik de kern van de reportage duidelijk en informatief heb gehouden moest ik toch een beetje creativiteit kwijt. De zware bewolking hielp om een simpelere egale achtergrond te krijgen waardoor de harde, industriële vormen van de units en hijskraanonderdelen duidelijke visuele composities werden. Met een half bewolkte lucht zouden veel foto’s die nu sprekend zijn nogal weg vallen tegen een drukke hemel (vooral omdat ik vaak omhoog schoot).
Waar ik verder blij mee was: dat mijn Nikon D800 & D700 nog steeds waterdicht blijken te zijn… en handschoenen. En geen chique slanke handschoenen speciaal ontworpen zodat je tegelijkertijd je smartphone en camera kan bedienen, maar echt gewoon dikke, onhandige, warme handschoenen. Net geen wanten. Soms drukte ik per ongeluk op een verkeerd knopje, maar de niet-bevroren vingertoppen waren het ongemak meer dan waard.
Op een of andere manier doen je bevroren vingers toch 100x zo veel pijn als je een camera moet bedienen…
‘S ochtends was alleen de vrieskou voelbaar aanwezig, maar na het middaguur kwam daar ook sneeuw en wind bij. Tussen ‘actiemomenten’ door schuilde ik zo veel mogelijk langs versgemetselde nieuwbouwmuren om de potentiële waterschade aan mijn apparatuur te minimaliseren.
Ach, uiteindelijk was het gewoon leuk om weer eens een dag buiten te zijn in plaats van de studio, zelfs met sneeuw en koude ledematen. Daarnaast heb ik weer eens iets nieuws van dichtbij meegemaakt, en daar ben ik altijd voor in!
Hier wat foto’s die ik zelf voor deze post geselecteerd heb. De klant ontving een completer beeld inclusief duidelijke (saaie, maar belangrijke) overzichtsfoto’s.
Marcol Stanstechnieken in Kaatsheuvel wilde wat nieuwe foto’s voor hun website die het bedrijf duidelijk in beeld brengen.
Het maken van een panorama foto lag voor de hand, om de bedrijfshal in één beeld te vangen. De breedste groothoek-lens die ik heb is de Nikkor 14-24mm F2.8 en daarmee kreeg ik bij lange na niet de gehele hal op de foto. 8 handmatige opnames en wat Photoshop-magie later hebben we de mega-panorama van 71 Megapixels. De kijkhoek is ongeveer 180 graden, dus wat vervorming is onontkoombaar.
Door wat flitslicht door een softbox te schieten en het lichtniveau van de bedrijfshal te balanceren met de flitser wordt de nadruk gelegd op de voorgrond (en niet op de rommelige achtergrond) zonder dat het flitslicht te overheersend is.
Om het productieproces interessant in beeld te brengen heb ik gebruik gemaakt van langere sluitertijden om het gevoel van beweging in stilstaande foto’s te creëren.
Om het beeld compleet te maken schoot ik wat foto’s van de werknemers ‘in actie’ met een kleine scherpte-diepte om de achtergrond zo onscherp mogelijk te maken en de aandacht naar het onderwerp te sturen.
Altijd leuk om iets nieuws (voor mij) in beeld te brengen en tegelijkertijd wat te leren over een industrie waar ik anders nooit iets van gezien zou hebben.
Door het Duitse Schmack Biogas was mij gevraagd om hun nieuwste biogas-centrale te fotograferen één dag voor de feestelijke opening.
Dat zou namelijk de enige dag zijn dat de centrale er redelijk schoon uit zou zien; een verstandige keuze.
De centrale ligt in Tongeren (BE), wat net ten westen van Maastricht is. Niet het leukste stukje Europa daar in de buurt van Maastricht, ze zijn nogal makkelijk met het afsluiten van straten en bruggen in ons buurland. Het ontwijken van het voortdurende verkeersdrama in Maastricht was dus bij nader inzien geen succes.
Maar eenmaal op locatie aangekomen kon ik goed uit de voeten.
Allereerst moest er een panorama foto genomen worden voor op een grote canvas afdruk (120×60 cm).
Om een recht beeld te krijgen van dit grote gebouw werd de hulp van een graafmachine-ding ingeschakeld.
Ik werd zo’n 4 meter de lucht in geheven, wat op zijn minst een interessante ervaring was.
De Belgische Efteling
Na een kleine 20 minuten gewacht te hebben op de meest blauwe lucht en minste wolken is het uiteindelijk deze foto geworden die op canvas gedrukt is:
Best netjes opgeruimd voor een energiecentrale…
De volgende dag mocht ik terugkomen voor foto’s in en rondom het gebouw.
Foto’s maken is natuurlijk leuk maar stiekem is het toch ook interessant om uitgelegd te krijgen hoe zo’n centrale nu precies werkt: net een privé schoolexcursie 🙂
Energiecentrale met uitzicht
Blauwe cilinders voor ehmm… iets met aansturing?
Twee brandstoffen: Glycerine in de tanks en houtsnippers er naast
Weer eens iets anders dan interieurfoto’s van een woning, en heel leerzaam.