Vandaag snel van de zon gebruik gemaakt om wat lifestyle foto’s te maken als aanvulling op de studio shots van de vorige post.
Een reflector, een grote paraplu en wat wat flitsertjes waren voldoende om net dat beetje licht toe te voegen waar het nodig was.
In November heb ik mijn oude Sigma 105mm F2.8 Macro lens ‘ingeruild’ voor een macro lens van Nikon zelf. De AF-S 105mm f2.8G met Vibration Reduction (VR) leek de beste kandidaat vanwege de optische kwaliteit, vergrotingsfactor en natuurlijk de VR. Hoewel de Sigma een leuke macro lens was die een dubbelleven leidde als portretlens kon ik die niet gebruiken voor professionele close-up productfotografie. De beeldkwaliteit was gewoon niet goed genoeg.
Is de Nikkor dat wel?
Hoewel ik nog geen productfoto’s heb gemaakt met deze lens heb ik er de afgelopen weken wel wat mee gespeeld, en ik ben zonder meer onder de indruk van de beeldkwaliteit die deze macro-lens levert.
De ‘bokeh’ van deze lens is heel aangenaam, ook op grotere afstanden. Heel geschikt voor portretten dus.
De korte scherpstel-afstand van de lens maakt deze super scherpe en detailleerde macro-shots mogelijk. Hier zit ik echt 10 cm van het blaadje vandaan.
De 100% crop is ook echt heel erg scherp.
Ook de autofocus werkt goed en ongeveer duizend keer sneller dan de Sigma. De VR werkt naar behoren, hoewel het geluid van deze functie minder aangenaam is. De nieuwere VR II is bijna stil, terwijl deze lens de oudere (en luidere) VR I gebruikt.
Met dit weer zal ik binnenkort maar eens wat ijskristallen van heeeeel dichtbij gaan fotograferen 🙂
De herfst is leuk, maar als de blaadjes eenmaal gevallen zijn is het wel weer mooi geweest en kunnen we wat mij betreft over op de winter.
Als er dan neerslag moet vallen (is dat niet dubbelop?) kan het beter sneeuw zijn, dat ziet er tenminste nog leuk uit! En sneeuw brengt natuurlijk legio recreatiemogelijkheden met zich mee…
Vorig jaar heb ik in ieder geval van de sneeuw genoten, alleen al door de visuele pracht die het met zich meebrengt. Hier wat favorieten van 2011:
BONUS:
Relevante link 🙂
Gisteren was het een dag met mooi herfstweer, en daar wilde ik gebruik van maken.
Er waren foto’s nodig van een houten sauna-gebouw die al in de tuin van de klant geplaatst was. Geen probleem, behalve dat de voorkant van het object in deze tijd van het jaar steeds de zon in de ‘rug’ heeft.
Nog steeds geen probleem, maar wel iets om rekening mee te houden! Niets lelijker dan een foto van een gebouw met overbelichte ‘witte’ lucht en de voorkant in schaduw.
2 snelle oplossingen voor het dilemma:
-Handmatig opnames samenvoegen tijdens de nabewerking
Door 7 opnames te maken en die later samen te voegen krijg je een veel rijker beeld met meer detail, ook in de lucht.
De foto rechtstreeks uit de camera
7 opnames handmatig gecombineerd in Photoshop
-De zon scheen niet in de ramen maar tegen de achterkant van de sauna,
dus met het betere flitswerk heb ik wat nep-lichtinval gecreëerd.
Door flitsers door de ramen te schijnen lijkt het alsof de zon in de ruimte schijnt, wat meer diepte geeft aan een -anders platte- foto.
Het loont altijd om goed voorbereid te zijn voor een shoot, want zelfs ‘mooi’ weer kan problemen geven!
Vorige week heb ik voor Esser Makelaardij een drietal woningen in beeld gebracht. Het was een warme dag met veel heen-en weer rijden, verplaatsen van meubels en een zware tas met lenzen en backup camera’s+ statief meesjouwen (Wanneer wordt er eens een airco-rugzak uitgevonden?)
Maar goed, beter een zonnige dag dan regen dus ik heb niets te zeuren.
Met het wisselvallige weer van de laatste tijd kan je niet echt shoots inplannen. Het liefst zou ik de buiten-foto’s later in de dag maken in verband met het zachtere avondlicht, maar aangezien dat in de zomer wel erg lange dagen worden en je niet eens de voorspellingen kan vertrouwen moeten we de blauwe luchten nemen zoals ze komen!
Zonder meubilair in huis merk je oneffen lichtval meteen op.
Het eerste adres was een leegstaand appartement in hartje Rosmalen die recentelijk helemaal verkoopklaar is gemaakt met nieuw tapijt en alles. Simpel genoeg, een kwestie van het beste camerastandpunt kiezen en proberen de lichtinval zo gelijk mogelijk te maken door creatief met gordijnen om te gaan.
Terug in Uden was het landhuis aan de Schouwstraat 4 aan de beurt. Prachtige tuin en gelegen op een rustige plek langs de weilanden.
Een droom voor de paardenliefhebber, want er zit een stal, nee wacht twee stallen, een ren (heet dat zo bij paarden of alleen bij konijnen?), een kooi en een zwembad bij. Zwembad trouwens niet voor de paarden (denk ik).
Een kleine klim naar een platdak geeft al snel een beter overzicht.
Om een uur of 4: het warmste punt en laatste adres van de dag (Note to self: flesjes water meenemen!!!); de Walterus Pijnenborghhof in Uden.
Een verassing moet ik zeggen, want de buitenkant van het gebouw kon niet in groter contrast staan met de inrichting. Spreekt mij wel aan in ieder geval.
Het gebouw in kwestie
Schijnbaar was dit vroeger een school voor paters of priesters; iets met de kerk in ieder geval (waar het gebouw dan ook naast staat). Zelf ben ik niet zo’n fan van de kerk maar ik moet toegeven dat ze verdomt mooi konden bouwen.
Aardige entree hoor.
Waarom bouwen we tegenwoordig niet meer nieuwe gebouwen in oude stijl? We hebben de technologie toch! Een woning met alle moderne voorzieningen, zo klimaat-neutraal mogelijk, met het uiterlijk van een 7e eeuws huis/houten cottage/boomhut: lijkt me perfect.
Maar terug naar Uden; behalve de mooie lichtinval viel mij op hoe weinig deuren hier te vinden zijn. Alle 3 woonlagen zijn met elkaar verbonden, terwijl de hoogte van het appartement en slimme plaatsing van glaswerk meer dan voldoende privacy garanderen.
Lichtinval: mooi, maar veel werk voor mij.
Badkamer met slim geplaatste douche. Daarachter een balkon/lounge.
Deze woning was uitdagend om goed op de foto te krijgen; de lichtinval is erg sterk waardoor het dynamisch bereik van de camera overschreden wordt (oftewel: de camera ziet OF iets lichts OF iets donkers.) Daarom 3 opnames per shot gemaakt en later op de computer samengevoegd tot 1 beeld.
Uiteindelijk een lange dag werk, maar dat maakt het biertje daarna alleen maar lekkerder 🙂