Vandaag snel van de zon gebruik gemaakt om wat lifestyle foto’s te maken als aanvulling op de studio shots van de vorige post.
Een reflector, een grote paraplu en wat wat flitsertjes waren voldoende om net dat beetje licht toe te voegen waar het nodig was.
Voor een nieuw bruidsjurkenmerk heb ik afgelopen week een fashion shoot verzorgd, iets wat normaal gesproken buiten mijn vakgebied valt 🙂
Toch viel het niet tegen. Het ging zelfs vrij vlekkeloos, zeker in vergelijking met de technisch ingewikkelde productshoots waar ik de laatste tijd mee bezig ben.
De uitdaging bij productfotografie is vaak om van een niet-zo-spectaculair-uitziend product iets schitterends te maken. In dit geval hoefde ik eigenlijk alleen maar het licht op te zetten en het model een klein beetje te coachen.
De klant was makkelijk om mee te werken, wat voor een relaxte sfeer zorgde. Waar een duidelijke communicatie over de look van de foto’s bij productfotografie een van de grootste factoren is voor succes bij productfotografie is een relaxte en amicale sfeer bij een fashion shoot enorm belangrijk. Het technische aspect wordt vervangen door een menselijk aspect: de interactie tussen fotograaf en model.
De belichting was eenvoudig: een grote Rotalux octabox (Elinchrom) schuin van boven en een verticale stripbox als kicker light (of hair light, of backlight, same thing) die voor separatie met de achtergrond zorgt.
Een verbouwde huiskamer diende als impromptu studio. Het fijnste van deze ruimte was dat ‘ie lekker diep is. Daardoor kon ik mijn Nikkor 70-200mm f/2.8 gebruiken, vanuit een laag perspectief. Een lange lens vanaf de grond geschoten is zo’n beetje de vuistregel voor fashion foto’s omdat het model daardoor langer lijkt en de kleding sierlijker.
De achtergrond was met opzet heel sober en tussen licht en donker in (lees:warm grijs). De jurken zijn natuurlijk voornamelijk wit, dus een te lichte of te donkere achtergrond zou een probleem zijn.
Zoals ik al zei: een relaxte shoot met leuke resultaten. Wellicht toch een leuk idee om iets vaker uit de eenzame studio te kruipen en vaker mooie mensen voor de lens zetten!
Een korte update, met wat shoots die ik de laatste tijd uitgevoerd heb.
Sommige opdrachten zal ik de komende tijd in wat meer detail omschrijven, maar nu dus alvast een preview want momenteel is het echt te druk om uitgebreid te bloggen!
Stay tuned for more! Of kijk binnenkort gewoon weer eens op dit blog, net zo handig 😉
Het nadeel van het hele ‘van je hobby je werk maken’ verhaal is dat de ‘hobby’ steeds verder verdreven wordt door het ‘werk’. Hoewel ik het natuurlijk nog steeds fantastisch vind dat ik betaald krijg om foto’s te maken, heb ik tijdens drukke weken wel eens eventjes genoeg van die camera.
Daarom heb ik vorige week een dagje ingedeeld om gewoon plezier te hebben met fotografie. Ik wilde al lange tijd foto’s maken van één van mijn favorieten dingen in het leven: bier en whiskey. En dan voornamelijk de flessen en labels, want het vloeibare goud zelf ziet er allemaal wel een beetje hetzelfde uit…
Dat betekende dus dat ik een goede reden had om een fles van mijn favoriete whiskey (Bushmills Black Bush) aan te schaffen! Na een paar uurtjes geëxperimenteerd te hebben met een achtergrond van boomschors besloot ik dat dit te druk ging worden en af zou leiden van het mooie label. Een tweetal stukken haardhout als voorgrond en een egale achtergrond met spotlight bleek voldoende om de fles te versieren. Door de lichtbron aan te passen met grote vellen papier (knutselen!) ontstond er een aantrekkelijk verloop van licht naar donker op het label, in plaats van de gebruikelijke vierkante (of rechthoekige) reflectie van een softbox.
Daarnaast had ik bij de slijterij twee (voor mij nog) onbekende biertjes meegenomen. Om de mooiste labels te pakken te krijgen heb ik wel de schappen moeten doorzoeken, dus de vreemde blikken in de winkel begrijp ik wel.
Het leek me leuk om een sterk contrast te creëren tussen de twee biertjes.
Het donkere flesje (Zuster Agatha Quadrupel) is zodanig belicht dat de vorm van het glas niet eens zichtbaar is, behalve een highlight langs de hals. “Geïmpliceerde vorm” was het woord wat bij me opkwam, en hoewel het pretentieus klinkt vind ik het een goede omschrijving voor wat de belichting hier doet.
Het lichtere flesje (st. Feuillien Grand Cru) wilde ik daarentegen juist helderheid meegeven. Door een licht van achteren door het glas te schijnen krijg je veel meer volume en een ‘gouden glans’ wat goed bij het label paste. De donkere randjes aan de buitenkant van het flesje waren nodig om de fles vorm te geven, iets wat ik bij het donkere flesje expres niet gedaan heb.
In totaal toch een hele dag ‘werk’, maar omdat er geen eisen en deadlines aan zaten werkte dit juist ontspannend en inspirerend. Veel beter dan een dag ‘niets doen’ dus!
En wat ik mezelf ‘s avonds als beloning heb gegeven kan je wel raden…
Tijd voor een informatieve post. 🙂
Klanten vragen mij geregeld wat de nabewerking van productfoto’s nou precies betekend.
Omdat er nogal wat onduidelijkheid over bestaat (“dat Photoshop je er later wel bij, toch?”) zet ik een paar belangrijke aspecten op een rijtje. Deze punten zijn niet in steen gegraveerd en soms komen er nog andere dingen bij kijken, maar dit zijn de meest ‘gangbare’ stappen.
Allereerst dit: nabewerking is een onderdeel van het fotografie-proces. Een productfoto die niet nabewerkt is, is geen productfoto.
Mensen denken vaak dat nabewerking om het corrigeren van fouten gaat, maar dit is zelden het geval. Want in de gecontroleerde omgeving van een fotostudio hoeft er helemaal niets ‘fout’ te gaan. Wel zijn er dingen die alleen tijdens de digitale nabewerking gerealiseerd kunnen worden. Dingen zoals:
Hoe goed je camera ook is, het blijft een hulpmiddel die zo nauwkeurig mogelijk de werkelijkheid probeert vast te leggen. In iedere foto die gemaakt wordt zit wel een kleine kleurafwijking. Dit kan komen door een niet-afgestelde witbalans, het kleurprofiel van de camera of ‘kleurvervuiling’ zoals ik het maar even noem: wanneer de studio omgeving onbedoeld licht reflecteert op het product. Het aanpassen van bestanden uit de camera aan de werkelijkheid heet kleurcorrectie.
Net als de mens is geen enkel product perfect, en net als bij mensen kan hier met moderne technologie veel aan gedaan worden…
Één van de meest gebruikte functies in nabewerkingsprogramma’s zoals Photoshop is de Clone tool (of de Healing brush). Met deze tool plak je min of meer een bestaand stukje van de foto over een ander (oneffen) stukje heen. Soms is het een kwestie van 1 muisklik met de Clone tool, maar het kan ook voorkomen dat een klein stukje foto helemaal handmatig gereconstrueerd moet worden. In dat geval is het belangrijk dat de fotograaf ook goed kan nabewerken, want dit kan een vrij ingewikkeld werkje zijn.
Camera’s kunnen op veel verschillende manieren ingesteld worden. Een sportfotograaf gebruikt over het algemeen de JPEG-functie die kant-en-klare foto’s opslaat ten koste van beeldkwaliteit. Een productfotograaf stelt zijn of haar camera zo in dat er zo veel mogelijk data opgeslagen wordt in de foto. Dat betekend dat de onbewerkte foto die na het importeren op het computerbeeldscherm verschijnt erg flets en contrastloos is. Daarom wordt in programma’s zoals Lightroom en Photoshop het contrast handmatig aangepast. Op die manier krijg je een foto die niet te licht of te donker is, maar precies zoals de fotograaf het wil.
Technisch gezien is dit wel een ‘foutje’ dat gecorrigeerd moet worden, maar aangezien het vele malen eenvoudiger en sneller is om de foto op een groot beeldscherm iets te kantelen zodat het product 100% waterpas staat, is het vaak toch een onderdeel van het nabewerkingsproces.
Het digitaal uitknippen van de foto is belangrijk omdat de foto dan op veel meer manieren te gebruiken is, en daardoor in waarde stijgt.
Ook hier is het van belang dat de fotograaf met finesse te werk gaat want een slordig uitgeknipte foto ziet er natuurlijk echt niet uit. De ‘Pen tool’ in Photoshop is onmisbaar voor deze activiteit, omdat het natuurgetrouwe selectielijnen kan produceren. Deze tool vergt wel wat oefening om efficiënt te kunnen gebruiken.
