Bedrijfsfotografie bij nacht

Steeds meer mensen starten hun eigen webshop met unieke, handgemaakte producten die simpelweg niet bij de grote warenhuizen en winkelketens te koop zijn. Het internet is hier natuurlijk een perfecte marktplaats voor, en deze markt groeit gestaag door.

Toch is het ook fijn om de producten ‘in het echt’ te kunnen zien en aan te raken, voordat je iets besteld via internet. Daarom is de afgelopen tijd een nieuw concept ontstaan: een ‘offline’ winkel die producten op kleine schaal verkoopt die voorheen alleen via internet te bestellen waren. Omdat de kleine ondernemer met een webshop vaak zelf geen hele winkel kan huren, biedt deze winkel een uitkomst.

In Eindhoven is onlangs zo’n nieuwe winkel geopend: Boqz. (website) (Google Maps link)

Voor de website en offline promotie waren er bedrijfsfoto’s nodig die de winkel er aantrekkelijk uit laten zien voor ondernemers die wellicht een ‘box’ willen huren om hun producten te verkopen.

Bedrijfsfotograaf in Eindhoven

De foto’s van de binnenkant van de winkel waren vrij recht-toe-recht-aan. Ik besloot om geen flitsapparatuur mee te nemen naar Eindhoven vanwege deze twee redenen:
-De natuurlijke charme van de winkel wil ik zo veel mogelijk behouden, en flitslicht veranderd die look & feel juist enorm.
-Het leek me geen goed idee om een hoop flitsers, statieven en softboxes op te gaan zetten in een drukke winkel op de koopavond voor kerst (ja, het was een drukke avond in Eindhoven).

Wetende dat ik het dus moest doen met het beschikbare licht (in dit geval kunstlicht omdat het avond was) nam ik de foto’s met grote zorg zodat ik geen ongewenste highlights in mijn opnames kreeg. Dat betekend, zoals altijd, meerdere opnames per foto maken en later combineren in de nabewerking.

Bedrijfsfotografie in Eindhoven

Het buiten aanzicht was iets ingewikkelder, omdat de winkel zelf zichtbaar moest blijven, maar de winkelstraat er druk uit moest zien (het was druk, dus dat was geen probleem). Die tegenstelling zorgde er ook weer voor dat ik veel opnames heb moeten maken vanuit 1 hoek.
Door 10 à 15 opnames samen te voegen kreeg ik de juiste mensenschimmen op de juiste plek, dus wel op de foto maar niet vóór de winkelopening.
Van de lolbroeken die ‘grappig’ gingen doen voor de camera had ik dus weinig last! (en dat waren er nogal wat)

Hier het proces waarin de mensen die ik in de foto wilde hebben uitgeknipt zijn en op de ‘uiteindelijke’ foto zijn geplaatst, met als laatste de uiteindelijke foto:

Beeldbewerking voor bedrijfsfotografie

En nogmaals op normaal formaat:

Bedrijfsfotograaf

Dankzij technologie zijn we niet meer (oké, een stukje minder) van geluk afhankelijk!

Hoera!

Opschonen van foto’s in Photoshop bij productfotografie

Eén van de belangrijkste wapens in de strijd tegen imperfectie is natuurlijk het grote scala aan beeldbewerkingsprogramma’s die tegenwoordig zo ongeveer alles kunnen verbeteren wat niet tijdens de shoot gedaan kan worden.

Vrijstaand maken, belichting fine-tunen, kleurcorrectie, het kan allemaal. Wat ik toch het meest indrukwekkende vind is dat je gehele oppervlaktes kunt schoonmaken en reconstrueren door middel van de ‘Noise’ subgroep onder ‘Filter’.

Noise filters in Photoshop

Als productfotograaf kijk je natuurlijk met extra aandacht naar het product voordat de camera aan gaat: afstoffen, schoonmaken en opletten met vettige vingers… Maar soms zit je nu eenmaal met imperfecte producten, of monsters, die niet echt representatief zijn voor het product wat verkocht gaat worden. De foto’s moeten immers al klaar zijn vóór de introductie van het product.
Gelukkig is er dus een uitkomst, hoewel die soms wel tijdrovend kan zijn.

Het probleem: een roestvrijstalen deksel die wat sporen heeft die er niet af te poetsen zijn.
Nabewerking bij productfotografie

Stap 1: Selecteer het gebied wat verbeterd moet worden, en gebruik Filters -> Noise -> Dust & Scratches. Deze filter zorgt er voor dat alle onzuiverheden weggevaagd worden, maar behoudt de algemene tonen (hoe licht of donker en selectie is) wat deze functie heel anders maakt dan bijvoorbeeld een simpele ‘Blur’.
Nabewerking bij productfotografie

Stap 2: Gebruik de ‘Add Noise’ functie om wat textuur mee te geven aan dit (nu veel te gladde en onrealistische) oppervlak. Meestal geeft ‘Gaussian’ en ‘Monochromatic’ (geen kleur) het beste resultaat. Dit effect is subtiel, maar heel belangrijk om het realisme te behouden, anders wordt het meer een technische tekening in plaats van een productfoto!
Nabewerking bij productfotografie

Nu heeft de oppervlakte weer wat textuur, zoals het hoort op een foto.

Het is geen perfecte oplossing, en het moge duidelijk zijn dat het vele malen beter is om de foto zo goed mogelijk te maken voordat ‘ie in de computer geladen wordt, maar het is fijn om te weten dat er altijd iets aan gedaan kan worden mocht het nodig zijn.

Bier & whiskey: productfoto’s voor mezelf

Het nadeel van het hele ‘van je hobby je werk maken’ verhaal is dat de ‘hobby’ steeds verder verdreven wordt door het ‘werk’. Hoewel ik het natuurlijk nog steeds fantastisch vind dat ik betaald krijg om foto’s te maken, heb ik tijdens drukke weken wel eens eventjes genoeg van die camera.

Daarom heb ik vorige week een dagje ingedeeld om gewoon plezier te hebben met fotografie. Ik wilde al lange tijd foto’s maken van één van mijn favorieten dingen in het leven: bier en whiskey. En dan voornamelijk de flessen en labels, want het vloeibare goud zelf ziet er allemaal wel een beetje hetzelfde uit…

Dat betekende dus dat ik een goede reden had om een fles van mijn favoriete whiskey (Bushmills Black Bush) aan te schaffen! Na een paar uurtjes geëxperimenteerd te hebben met een achtergrond van boomschors besloot ik dat dit te druk ging worden en af zou leiden van het mooie label. Een tweetal stukken haardhout als voorgrond en een egale achtergrond met spotlight bleek voldoende om de fles te versieren. Door de lichtbron aan te passen met grote vellen papier (knutselen!) ontstond er een aantrekkelijk verloop van licht naar donker op het label, in plaats van de gebruikelijke vierkante (of rechthoekige) reflectie van een softbox.

Bushmills whiskey bottle product photography

Daarnaast had ik bij de slijterij twee (voor mij nog) onbekende biertjes meegenomen. Om de mooiste labels te pakken te krijgen heb ik wel de schappen moeten doorzoeken, dus de vreemde blikken in de winkel begrijp ik wel.

Het leek me leuk om een sterk contrast te creëren tussen de twee biertjes.
Het donkere flesje (Zuster Agatha Quadrupel) is zodanig belicht dat de vorm van het glas niet eens zichtbaar is, behalve een highlight langs de hals. “Geïmpliceerde vorm” was het woord wat bij me opkwam, en hoewel het pretentieus klinkt vind ik het een goede omschrijving voor wat de belichting hier doet.
Het lichtere flesje (st. Feuillien Grand Cru) wilde ik daarentegen juist helderheid meegeven. Door een licht van achteren door het glas te schijnen krijg je veel meer volume en een ‘gouden glans’ wat goed bij het label paste. De donkere randjes aan de buitenkant van het flesje waren nodig om de fles vorm te geven, iets wat ik bij het donkere flesje expres niet gedaan heb.

Productfotografie van bierflesjes

In totaal toch een hele dag ‘werk’, maar omdat er geen eisen en deadlines aan zaten werkte dit juist ontspannend en inspirerend. Veel beter dan een dag ‘niets doen’ dus!
En wat ik mezelf ‘s avonds als beloning heb gegeven kan je wel raden…

Nabewerking van productfotografie

Tijd voor een informatieve post. 🙂

Klanten vragen mij geregeld wat de nabewerking van productfoto’s nou precies betekend.
Omdat er nogal wat onduidelijkheid over bestaat (“dat Photoshop je er later wel bij, toch?”) zet ik een paar belangrijke aspecten op een rijtje. Deze punten zijn niet in steen gegraveerd en soms komen er nog andere dingen bij kijken, maar dit zijn de meest ‘gangbare’ stappen.

Allereerst dit: nabewerking is een onderdeel van het fotografie-proces. Een productfoto die niet nabewerkt is, is geen productfoto.
Mensen denken vaak dat nabewerking om het corrigeren van fouten gaat, maar dit is zelden het geval. Want in de gecontroleerde omgeving van een fotostudio hoeft er helemaal niets ‘fout’ te gaan. Wel zijn er dingen die alleen tijdens de digitale nabewerking gerealiseerd kunnen worden. Dingen zoals:

Kleurcorrectie

Hoe goed je camera ook is, het blijft een hulpmiddel die zo nauwkeurig mogelijk de werkelijkheid probeert vast te leggen. In iedere foto die gemaakt wordt zit wel een kleine kleurafwijking. Dit kan komen door een niet-afgestelde witbalans, het kleurprofiel van de camera of ‘kleurvervuiling’ zoals ik het maar even noem: wanneer de studio omgeving onbedoeld licht reflecteert op het product. Het aanpassen van bestanden uit de camera aan de werkelijkheid heet kleurcorrectie.

Kleurcorrectie bij productfotografie

Opruimen van oneffenheden

Net als de mens is geen enkel product perfect, en net als bij mensen kan hier met moderne technologie veel aan gedaan worden…
Één van de meest gebruikte functies in nabewerkingsprogramma’s zoals Photoshop is de Clone tool (of de Healing brush). Met deze tool plak je min of meer een bestaand stukje van de foto over een ander (oneffen) stukje heen. Soms is het een kwestie van 1 muisklik met de Clone tool, maar het kan ook voorkomen dat een klein stukje foto helemaal handmatig gereconstrueerd moet worden. In dat geval is het belangrijk dat de fotograaf ook goed kan nabewerken, want dit kan een vrij ingewikkeld werkje zijn.

nabewerking bij productfotografie: opruimen van oneffenheden

Helderheid en contrast

Camera’s kunnen op veel verschillende manieren ingesteld worden. Een sportfotograaf gebruikt over het algemeen de JPEG-functie die kant-en-klare foto’s opslaat ten koste van beeldkwaliteit. Een productfotograaf stelt zijn of haar camera zo in dat er zo veel mogelijk data opgeslagen wordt in de foto. Dat betekend dat de onbewerkte foto die na het importeren op het computerbeeldscherm verschijnt erg flets en contrastloos is. Daarom wordt in programma’s zoals Lightroom en Photoshop het contrast handmatig aangepast. Op die manier krijg je een foto die niet te licht of te donker is, maar precies zoals de fotograaf het wil.

Helderheid en contrast bij nabewerking

Horizon correctie

Technisch gezien is dit wel een ‘foutje’ dat gecorrigeerd moet worden, maar aangezien het vele malen eenvoudiger en sneller is om de foto op een groot beeldscherm iets te kantelen zodat het product 100% waterpas staat, is het vaak toch een onderdeel van het nabewerkingsproces.

Horizon correctie bij nabewerking productfoto's

Uitknippen (vrijstaand maken)

Het digitaal uitknippen van de foto is belangrijk omdat de foto dan op veel meer manieren te gebruiken is, en daardoor in waarde stijgt.
Ook hier is het van belang dat de fotograaf met finesse te werk gaat want een slordig uitgeknipte foto ziet er natuurlijk echt niet uit. De ‘Pen tool’ in Photoshop is onmisbaar voor deze activiteit, omdat het natuurgetrouwe selectielijnen kan produceren. Deze tool vergt wel wat oefening om efficiënt te kunnen gebruiken.

Uitknippen en vrijstaand maken van productfoto's

Productfotografie van reflecterende producten

Afgelopen week heb ik me bezig kunnen houden met het fotograferen van Italiaans sierbeslag. Mooie producten om aan te werken, maar soms ook erg lastig.

Normaal gesproken belicht je een product met één of meer lichten, waarna je schaduwrijke gebieden naar wens in kan vullen met zogenaamde ‘fill cards’; rechthoekige stukken wit karton (ja, erg high-tech!).

Vaak is een creatieve oplossing de beste en snelste. Productfotografie lijkt misschien saai, maar het tegendeel is waar. Hier heb ik een harnasje gemaakt van visdraad om een product te laten zweven.

Een aantal modellen waren echter volledig reflecterend. Dat houdt in dat er geen diffuus materiaal is om de lichtbron (in dit geval een studio flitser) egaal terug te verspreiden naar de camera (zoals bijvoorbeeld bij geborsteld staal wel zo is). Je ziet echt alle lichtbronnen en fill cards in het product terug. Met witte (en zwarte) papiertjes boetseer je zo het licht dat het product niet alleen duidelijk zichtbaar is, maar ook de vorm geaccentueerd wordt.

In de praktijk betekent dit dat je niet het onderwerp zelf aan het fotograferen bent, maar datgene wat het onderwerp weerspiegeld: de studio dus!
Er is dus 0% ruimte voor onzorgvuldigheden, want ik zie mijn eigen kop graag, maar niet in een foto van een wc-slot 🙂

Het fotograferen van deze spullen levert altijd een curieuze doch intensieve dans op tussen de kijkhoek van de camera, het product en de lichtbron(nen). Een beetje naar rechts met de camera, de flitser iets verstellen, fill card hier, zwart stukje karton daar…

Een softbox van boven, met twee fill cards er naast.

Een vlak (recht) stuk fotograferen is nog niet zo lastig; zorg er gewoon voor dat de camera op zo’n manier op het onderwerp gericht is dat je de reflectie van een belichte fill card ziet.

De inkijk-hoek van de camera zorgt er voor dat alleen de witte ondergrond gereflecteerd wordt. Was deze foto meer op ooghoogte genomen zou de fotograaf (ik!) te zien zijn.

Maar wanneer er een extra vorm bij komt wordt het een stuk ingewikkelder.

Een ander model had twee verschillende reflectie-hoeken: het vlakke circelvormige stuk en een kleinere circel in het middel. Nu moest er dus rekening gehouden worden met twee individuele spiegelingen in één licht-opstelling.
Dit vereiste veel tests waarbij de continue-lampen van mijn Elichrom flitsers onmisbaar bleken. Ik moet me niet voorstellen dat er iedere 3 seconden een foto nodig is om te kijken of ik te ver naar links ben opgeschoven.

De reflectie van het middelste ‘rondje’ (weet iemand hoe zoiets heet?) is het plafond van de studio: zwart dus (want er valt geen licht op). Dat wilde ik zo houden om de ronde vorm te laten zien. Helaas reflecteerde de rest van het product op deze manier ook de zwarte studio, waardoor er het leek alsof de bovenste helft zwart was en de onderste helft wit.

Uiteindelijk bleek de beste oplossing ook een relatief simpele. Door de onderkant van de papieren witte achtergrond een beetje op te tillen naar de camera toe (net vóórdat het voor de lens zat) kreeg ik de witte reflectie die ik zocht in het vlakke stuk, terwijl de bovenste ronde reflectie onaangetast bleef.

De uiteindelijke foto van het product in kwestie.

De moraal van het verhaal?
De aanhouder wint! Als productfotograaf kan het soms erg frustrerend zijn om urenlang bezig te zijn met één foto, maar als je geconcentreerd blijft en het doel voor ogen houdt is het eindresultaat alle moeite waard 🙂